.
ช่วงนี้มีฝนตกติดต่อกันหลายวันเหลือเกินทำให้หวนนึกถึง ครั้งหนึ่งของ “น้ำท่วม” ที่เกิดขึ้นใน ปี พ.ศ. 2554 นั้น บังเอิญเข้ามาในชีวิตของคนทำโรงงานและคลังสินค้าหลาย ๆ คนครับ วันนั้นฟ้าครึ้ม ฝนตกไม่หยุด ทั้งวัน ติดต่อกันนานมาก เริ่มมีข่าวว่าพื้นที่หลายพื้นที่เริ่มเข้าสู่ภาวะน้ำท่วมแล้ว ใครที่ไม่อยู่ในเส้นทางน้ำผ่านอาจจะเฉยๆ.. แต่ในครั้งนั้น ทางน้ำผ่านสุดท้ายคงไม่พ้น กทม เป็นแน่..แต่ก่อนหน้านั้น 7 นิคมก็ได้รับรู้รสชาติกันทั่วหน้าเลย..
.
ไม่ว่าจะวางแผนกันแค่ไหน ประเมินกันไว้ดีแล้ว ก็มีเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่เตรียมตัวทันและสามารถป้องกันมวลน้ำไม่ให้เข้าไปยังโรงงานหรือคลังสินค้าได้…น้ำที่ท่วมทะลักเข้ามาไม่มีทีท่าว่าจะปราณีเลย…ไหลเข้าไปหมด…แล้วสุดท้าย ก็ไม่มีสิ่งใดเหลือ ประตูรั้วที่เคยต้องเปิดถึงจะเข้าได้ บัดนั้นไม่สามารถขว้างเรือพายได้อีกต่อไป…พายเข้าไปได้อย่างสะดวก.. รปภ จะต้องอยู่ด้วยอาหารประทังชีวิตที่มี เพื่อคุ้มครองความปลอดภัยของสินค้าภายในคลัง..
.
ส่วนคนที่เหลือ ก็ต้องไปหาที่แห้ง ๆ ไปลุยกันต่อ…เปิดคลังชั่วคราว เก็บสินค้าที่รออยู่ที่ท่าเรือ ความโกลาหลมากมายที่เกิดขึ้น ความต้องการขายของของลูกค้ายังคงอยู่อย่างคงทน (ทั้ง ๆ ที่ตอนน้ำท่วม กทมนั้น ไม่เห็นมีใครซื้อ ก็ขอให้เอาของเข้าห้างให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้..) ระบบต่าง ๆ ที่ต้องกู้คืนมาเพื่อให้สามารถทำงานกันต่อไปได้ คนงานที่ต้องจากบ้านไปทำงานที่อื่น ประสบการณ์ใหม่ที่ไม่เคยเจอกัน.. ทุกอย่างวุ่นวายไปหมด..
.
แต่ลมฟ้าอากาศยังเมตตาแก่เรา..หยุดตก และรอให้น้ำระบายออกไปจากพื้นที่ท่วม มวลน้ำใจของประชาชน ด้วยความรักของพ่อหลวงรัชกาลที่ 9 ที่ทรงมองกาลไกลกว่าที่ใครจะมองจึงดำหริสร้างคลองลัดโพธิ์ขึ้น..น้ำได้ลดลง..ทุกอย่างที่ลอยน้ำ กองที่พื้น..จากสินค้าที่สร้างมูลค่ากลายเป็นกองขยะมหาศาล..ความเสียหายที่เกิดขึ้น ต้องทดแทนด้วยอุปกรณ์ใหม่ที่ต้องสั่งเข้ามา…ลูกค้าที่ยังต้องขายของ…ยังคงต้องการนำสินค้ากลับมาจัดจ่ายให้เร็วที่สุด…การย้ายถิ่นฐานกลับของพนักงาน…สุดที่จะบรรยายเป็นคำพูดได้..
.
การคิดนำเรื่องการหาแผนสำรอง (BCP : Business Contingency Plan) จึงกลายเป็นการรักษาแผลใจระยะยาวที่หลายๆลูกค้าต้องการ… แผนสำรองเหล่านี้คืออะไรบ้างสำหรับคลังสินค้า…มีทั้งการเรียนรู้ระบบบการพยากรณ์อากาศ อ่านระดับน้ำ การประเมินว่าจะย้ายสิ่งใดไป แหล่งที่พักและอุปกรณ์ใช้งานยามฉุกเฉิน คลังสินค้าที่ใหญ่เพียงพอ ตู้เก็บอุณหภูมิทุก ๆ ระดับอุณหภูมิ…และที่ขาดไม่ได้คือ การซ้อมเสมอจริงว่าเกิดภัยพิบัติขึ้น…
.
การจัดเตรียมไว้เสมอ หรือความไม่ประมาทนั้น เป็นสิ่งจำเป็น..ลองหันกลับไปตรวจสอบดูนะครับว่า คลังสินค้าของคุณมีเรื่องเหล่านี้จัดเตรียมไว้มากพอรึยัง…หากว่ายัง คิดเผื่อไว้ก้ไม่เสียหายนะครับ… อย่างน้อย ๆ เวลาเกิดเรื่องขึ้น จะสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ดีขึ้นครับ…